“เครือส้มลม” เรียกว่า “ส้มลม” หรือ เถาส้มลม ก็ได้
ส้มลม (Aganonerion polymorphum Spire) เป็นพืชที่ไม่คุ้นเลย ไม่คุ้นอีกแล้ว…แอดมินชอบเอาพืชที่ไม่รู้จักมาเล่าตลอดเลย
ส้มลม เป็นไม้เถา ทุกส่วนมีน้ำยางและเหนียว ใบเดี่ยวเรียงตรงข้าม รูปไข่หรือขอบขนาน
ช่อดอกออกที่ปลายกิ่ง ผลเป็นฝักคู่สีเขียว ผลแก่สีน้ำตาล ผลแห้งจะแตกมีเมล็ดสีน้ำตาลมีขนสีขาว
เมื่อต้นเติบอายุ 6-8 ปี จะนำรากไปทำยา
เครือส้มลม มีใบและผลที่มีรสเปรี้ยวจึงนิยมนำมากิน เช่น ใบและยอดอ่อนมีรสเปรี้ยวนำมากินกับน้ำพริก หรือเป็นผักแกล้มกับอาหารได้ทุกชนิด…เอาเป็นว่ากินกับอาหารได้ทุกอย่างที่เราอยากจะกิน
ในส่วนของ “ราก” นำไปต้มน้ำแล้วดื่มช่วยรักษาอาการกล้ามเนื้อท้องเกร็ง ช่วยขับลม รักษาอาการปวดเมื่อยและรักษาอาการปัสสาวะขัดได้
หรือใช้รากส้มลมรวมกับรากต้างไก่ใหญ่ ต้มดื่มน้ำรักษาโรคม้ามโต
ส่วนเมล็ดมีขนสีขาว มีลักษณะอ่อนนุ่ม…นกหลายชนิดจะนำไปสร้างรังสำหรับฟักไข่
ฝักแก่เต็มที่ของส้มลมมีสีน้ำตาล ฝักแห้งจะแตกแล้วลอยไปกับลม
ถ้าอยากจะเก็บฝักไว้เพาะพันธุ์ ต้องเก็บในช่วงที่ฝักยังไม่แห้งแล้วนำมาใส่ถุงไว้ เมื่อฝักแห้งแล้วเมล็ดจะแตกออก
ให้นำเมล็ดมาห่อผ้าแล้วรดน้ำให้ชุ่ม 5-7 วัน ทิ้งไว้ในที่มีแดดรำไร เมล็ดจะเริ่มงอกแล้วค่อยย้ายลงถุงเพาะชำ
เครือส้มลม เป็นพืชอีกหนึ่งชนิดที่นำมาทำอาหารได้ กินสดได้ และยังเป็นยาสมุนไพรอีกด้วย
#มูลนิธิสุขภาพไทย #ภูมิปัญญาพื้นบ้านอีสาน #เครือส้มลม
#สุขภาพชุมชนด้วยภูมิปัญญาท้องถิ่นด้านสุขภาพ #สสส.