“การช่วยเหลือคน การรักษาชีวิตคนมีคุณค่ามากว่าความร่ำรวย”
คำที่ผู้เป็นพ่อพร่ำสอนหมอชาญวุฒิผู้เป็นลูกชายคนโตยังดังก้องอยู่ใจจิตสำนึก
หมอชาญวุฒิ พันธุ์สายศรี เป็นลูกชายคนโตของหมอสง่า พันธุ์สายศรี
ตระกูลนี้เป็นตระกูลหมอพื้นบ้านมาหลายรุ่นแล้ว
หมอชาญวุฒิซึมซับวิถีการช่วยเหลือเกื้อกูลกันของหมอพื้นบ้านกับคนเจ็บป่วยมาตั้งแต่เด็ก
ในขณะเดียวกันหมอชาญวุฒิเติบโตมาในยุคสมัยใหม่ที่นิยมการแพทย์แผนตะวันตก
การเรียนรู้ในรุ่นลูก ก็คือรุ่นของหมอชาญวุฒิอยู่ในช่วงรอยต่อการเปลี่ยนผ่านสังคมที่พึ่งพิงการแพทย์สมัยใหม่กับการพลิกฟื้นภูมิปัญญาท้องถิ่น จึงเห็นความขัดแย้งของความรู้ 2 กระแส
แต่สิ่งที่น่าสนใจก็คือการผสมผสานความรู้ทั้ง 2 ศาสตร์จะเกิดประโยชน์ต่อการดูแลคนป่วย
หมอชาญวุฒิเล่าว่า เคยพยายามหนีไปทำงานที่อื่นที่ไกลๆ เพราะไม่อยากเป็นหมอ
แต่สุดท้ายพบว่าวิชาความรู้นี้มีประโยชน์ช่วยเหลือตนเอง คนในครอบครัวและคนป่วยได้ แล้วก็กลับมาช่วยพ่อที่บ้าน
การเรียนรู้เรื่องหมอพื้นบ้านของหมอชาญวุฒิเกิดจากการติดตามพ่อรักษาคนป่วย และจดจำทุกอย่างทุกเรื่องที่เห็น แล้วจดบันทึก
นอกจากความชำนาญด้านการนวดเหยียบเหล็กแดงแล้ว ความรู้สมุนไพรที่สืบทอดส่งต่อจากบรรพบุรุษความทรงจำวัยเด็กของหมอชาญวุฒิคือ แอบนำเครื่องยาของปู่มาเล่นบ่อยๆ และได้ซึมซับเรื่องยาจากปู่ไปด้วย
ผู้หญิงของครอบครัวจะมีความรู้ด้านยาสมุนไพรและวิธีการปรุงยา ฉะนั้นหมอชาญวุฒิก็ได้เรียนรู้เรื่องยาสมุนไพรจากแม่ด้วยเช่นกัน
พ่อเปิดโอกาสให้หมอชาญวุฒิเข้าอบรมในโครงการต่างๆ ด้านสมุนไพรและการแพทย์แผนไทย เช่น สัมมนาแลกเปลี่ยนความรู้หมอพื้นบ้านภาคกลาง
ทางสำนักงานสาธารณสุขจังหวัดคัดเลือกหมอชาญวุฒิ ซึ่งเป็นหมอพื้นบ้านเข้าอบรมในโครงการฟื้นฟูเศรษฐกิจ ที่เรียกว่า มิยาซาวา และได้รู้จักกับผู้ที่มีความรู้ในจังหวัดอื่นๆ
เหมือนว่าชีวิตของหมอชาญวุฒิค่อนข้างราบเรียบ….ตอนหน้าต้องตามติดแล้วล่ะว่า จะมีจุดพีคอะไร…
#มูลนิธิสุขภาพไทย #หมอพื้นบ้าน #หมอสมุนไพร #ภูมิปัญญา
